Het is moeilijk een verhaal of zelfs boek als “Planet Paradroid” geschreven door Firma Tacker en Tape in een aantal zinnen samen te vatten. Het speelt zich af in een toekomstig Nederland, maar is toch tegelijkertijd pijnlijk herkenbaar. Het vertelt het verhaal van Debbie die een bedrijf is gestart  (“Cyberminds”) met een zogenaamde VDR, een zelfdenkende computer, die dienst doet als therapeut; voornamelijk voor oorlog slachtoffers uit Syrië. (Hoe actueel kun je worden?) Maar zelfs dit is een te korte beschrijving om het boek samen te vatten. Ja, het is een toekomstig Nederland met springende dijken, computers die de taak van therapeuten op zich nemen en wel een heel verslavend (en gevaarlijk) drankje dat zich als wild vuur verspreidt.  Toch komen ook deze woorden niet goed tot hun recht en lijken slechts op synoniemen.

Genres in dit boek doen er niet toe. Het is sci-fi, horror, cyberpunk.

Schrijftechnisch is het een spannend boek vol met symboliek (geesten als onverwerkte trauma’s, vampieren die voor het uithollen van de gezondheidszorg staan), thema’s en motieven die bij elkaar komen en diverse spanningsbogen en subplots. Het boek neemt continu een wending die je niet verwacht.

Ook staan er schrijnende mooie introspectieve zinnen in, zoals:

“De strakke , blauwe lucht hoort bij een hete zomer, maar toch is het bijna winter. Ken je dat? Dat je bijna daar bent waar je ooit was...”

Of:

“We hebben alles, maar wanneer we ons om heen kijken, staart de Leegte ons met holle ogen aan. Wanneer we bij onszelf naar binnen gluren, snauwt haar grote broer Depressie ons af. Mensen zijn alleen. Ik ben alleen, achter gläserne wände, houd ik mij schuil.”

Maar zelfs deze citaten of platituden vatten het boek niet samen. Het is meer alsof je Palahniuk en Asimov samen neemt, door een blender giet en vervolgens een psychedelische trip neemt waarin alles uit elkaar wordt gerukt en weer wordt samengebald en waarbij je zo nu en dan op je achterhoofd krabt en “what the fuck” denkt. Ja misschien benadert dit nog het beste het boek; als een reis, een continuerende wenteling dat meer een beleving is dan een geschreven kunstwerk.

Een boek voor de 21ste eeuw, voor de 21ste eeuwse lezer, die alle conventies op zijn kop durft te zetten.

Hier een link naar hun interview.

Link voor de boek en trailer is hier.