Het is weer tijd voor een nieuw interview! Lees hier wat Anthonie Holslag, auteur van o.a. 'Een bloedovergoten dageraad', 'In het kille ochtendlicht' en 'Zwarte muren' jullie te vertellen heeft!
Wie ben je?
Mijn naam is Anthonie Holslag en ik ben zowel schrijver van horror, kinderboeken en academische boeken en artikelen. Ze zeggen weleens dat je bent wat je eet. Ik schrijf van alles want ik lees van alles. Houd me daarom niet alleen met horror bezig maar ook met andere dingen. Heb hier thuis letterlijk korte verhalen, maar ook manuscripten liggen die nooit zijn gepubliceerd. "De tijd" is nog niet aangekomen om ze op te sturen.
Naast schrijver ben ik freelance docent, trainer, antropoloog en vader.
Waar schrijf je het liefst?
Vroeger schreef ik altijd in mijn schrijfkamer letterlijk gevuld met boeken. Ik kon zaken ter plekke opzoeken. De laatste jaren, door een meervoudige hernia, zoek ik wat meer comfortabele plekken op. Ik ben niet iemand, zoals Dickens bijvoorbeeld wiens tafel altijd naar het Noorden moest richten. Ik kan overal schrijven, vooral als mijn verhaal mij maar begint te consumeren en ik nog maar alleen aan het verhaal kan denken. Dat levert vaak ook de mooiste momenten op. Het is altijd mijn doel om die (mentale) plek te bereiken; een plek waar ik mezelf in het verhaal verdrink en de puzzelstukjes (beelden die ik heb) hun plaats vinden.
Wat mag absoluut niet ontbreken op je schrijfplek?
Het klinkt lullig maar een laptop en een notitieblok waar ik ideeën in kladder. Het komt namelijk weleens voor, vooral als ik vastzit of het gevoel heb dat er nog een dimensie in mijn verhaal ontbreekt, ik het even links laat liggen en werk aan een ander schrijfproject. Dit kan een ander verhaal zijn, maar ook een gedicht of een artikel/ recensie.
Wat is je favoriete schrijfsnack?
Hahaha, die heb ik niet echt. Vaak vergeet ik alles om me heen als ik schrijf. Ik zit dan in het hoofd van de personage.
Waarover ging het eerste verhaal dat je ooit schreef?
Ik was twaalf en het ging over een groep vrienden die zich lieten opsluiten in een mortuarium met verschrikkelijke gevolgen. Het verhaal droeg de titel "Het lijk". Een ander verhaal dat me bezighield, nog voor mijn twaalfde, was een verhaal over een schimmel. Dat is achteraf mijn verhaal Alleseter geworden die in mijn boek "In het kille ochtendlicht" staat. Duizenden versies verder inmiddels.
Wat ben je nu aan het schrijven?
Dit jaar werkte ik aan een aantal ideeën, maar kwam niet op de plek waar ik wilde zijn. Ik werd niet geconsumeerd. De laatste weken word ik wel meegenomen. De werktitel is "De reiziger" die qua compositie en structuur ingewikkeld in elkaar steekt. Het is zonder meer mijn meest sociaal en politieke verhaal. Dat is buiten het verhaal dat ik aan het redigeren ben voor publicatie. Dat, nu ik erover nadenkt, qua compositie ook ingewikkeld in elkaar steekt maar op een andere manier. In dat verhaal plaats ik de lezer voor een filosofisch dilemma.
Wat was het laatste Zilverboek dat je hebt aangeschaft?
Ik weet het eerlijk gezegd niet meer. Ik kan het op een festival hebben gekocht of via een winkel hebben besteld. Heb echt geen idee. Ik weet wel dat ik nu een boek over Pol Pot lees en ik bezig ben met een recensie over het boek "Max Havelaar met zombies" van Martijn Adelmund. Het is me echter nog niet gelukt om de juiste toon te vinden dat recht doet aan het boek.
