Rwanda 1994. De wereld kijkt toe terwijl zich in het kleine Afrikaanse land een genocide voltrekt. Extremistische Hutu’s zijn uit op het uitroeien van Tutsi’s en gematigde Hutu’s. De internationale gemeenschap kan dit voorkomen, maar doet niets.

Irak 2014. De wereld kijkt toe terwijl zich in het noorden van het land een genocide voltrekt. De extremistische groepering IS is uit op het uitroeien van de yezidi's en andere minderheden die zich niet willen bekeren tot hun vorm van de islam. De internationale gemeenschap kan dit voorkomen, maar doet niets.

Dat moest maar eens afgelopen zijn, vindt Anthonie Holslag, genocidewetenschapper aan de universiteit van Amsterdam en Twente. Want in de academische wereld zijn alle alarmbellen over de situatie in Noord-Irak al maanden geleden afgegaan: er is een genocide gaande.

Inmiddels is de open brief die hij schreef aan beleidsmakers al door meer dan tachtig vooraanstaande genocide- en mensenrechtenwetenschappers van over de hele wereld ondertekend. Zijn oproep aan de wereld: doe iets!

Eigenlijk is het volgens Holslag zelfs al bijna te laat. Wetenschappers onderscheiden tien fases in het genocidaire proces. Irak zit nu in fase negen: uitroeien. ‘Het proces van genocide draait om het creëren van een ‘zelf,’ een identiteit voor je eigen groep,’ vertelt Holslag. ‘Dat doe je door je af te zetten tegen een ‘ander,’ een tegenbeeld. De eerste fases gaan dus over stigmatiseren, dehumaniseren. Eigenlijk ga je in elke fase steeds verder van een mentaal idee naar een fysiek idee. Dat leidt dan uiteindelijk tot vervolging, uitroeien.’ En de laatste fase? ‘Dat is ontkenning. Ontkennen dat de ander ooit bestaan heeft, om jezelf te consolideren.’

Lees meer op de pagina van De Correspondent.