Soms zijn er paden waar je niet van af wil wijken. En soms roepen ze je en moet je nieuwe paden ingaan. Het bizarre. Het vreemde. Het menselijke...

Bomen doen iets met mij. Ze leven, maar ademen niet. Fluisteren, maar spreken geen woorden. Of toch wel? Als ik goed luister... Naar het ritselen van de bladeren, het zwiepen van de takken, hoor ik twee woorden: "Ik leef..."

"Ik leef..."

"Ik leef!!!"

Zie voor meer info: link.