Veertigste keer mei
Dit keer een gedicht geschreven door Gerardo Insua Teijeiro. Ik heb hem een aantal keer zien optreden en ik kan slechts zeggen dat ik diep onder de indruk ben van zijn passie waarmee hij zijn gedicht uit zijn hoofd opdraagt. Een zeer uitzonderlijke ervaring.
Veertigste keer mei
Soms beeld ik
mij in
dat juni nooit is bereikt -
een veertigste keer mei,
op rij,
in coniferen stilzwijgend.
U was
wat de cocon deed barsten -
u was
de parel in de schelp
op stranden -
u was
gewoon uwzelf,
en niets meer dan dat.
Hoe mijn vingers
door uw haren gleden,
terwijl onze lippen
zachtjes elkaar streelden -
u was
de kleur op kwasten,
smachtend
naar meer -
mijn schat,
ik mis u.
Een verklaring, onuitspreekbaar,
geef het geen naam meer,
dichter,
laat de zinnen
in het hoofd tintelen,
van drogredenen gevrijwaard.
Ik zoek, wiegend,
tussen anonieme liefdesbrieven,
hoofdletters bij elkaar
die mijn naam kunnen spellen.
Wat klanken en komma's,
voor wat nuances, vertraagd,
tot en met de eenendertigste.
Achteraf gezien,
was alles hier
toch om des keizers baard.
Gerardo Insua Teijeiro
Wil je meer gedichten lezen, bekijk dan ook zijn bundel Theater van het hart:
Voor meer info over Gerardo Insua Teijeiro - klik hier.
Voor het bestellen van de bundel, klik hier.