Ik herinner me niet meer waar ik Sophia Drenth heb ontmoet. Ik weet wel dat we in Amsterdam hadden afgesproken en het al heel snel (wat doen schrijvers anders?) het over literatuur en kunst hadden. We hadden het over onze favoriete auteurs en ons niet zo favoriete auteurs en/of of auteurs zich moesten profileren als producten of hun werk voor zich moesten laten spreken. Hel veel zaken passeerde de revue. Er was een klik. We ruilden onze boeken, waardoor ik de kans kreeg haar boek "Bloedrood morgenzwart" te recenseren. Nu ik erover nadenk, weet ik niet eens of ze mijn boek gerecenseerd heeft...
Mmmmm... Iets om na te vragen ;-).
Haar boek smaakte in ieder geval naar meer en hoewel ze het toen niet zei moest ze al - ook al was het alleen in haar hoofd - met Bloedwetten zijn begonnen. Het boek dat ze via crowdfunding geheel onafankelijk (met een prachtige trailer) tot stand hebben gebracht. Het is tevens haar nieuwste boek en een onderdeel van een hele serie - met zijsporen, subplots en personages die misschien eerst niet belangrijk liken, maar dat later wel blijken te zijn. Kortom, met-fictie op zijn best. En dat ze dit alleen heeft gedaan, verdient niets anders dan waardering en respect. Als lezer vergeet je vaak hoe kwetsbaar je las schrijver bent. En Sophia heeft ons laten zien, niet in woorden, maar in daden, hoe je dit kunt overschrijden.
Nu, genoeg voor de introductie. Laat ik hier Sophia Drenth voorstellen. Auteur van Bloedrood morgenzwart, Bloedwetten, eerste en derde prijs winnaar van de Milleniumprijs, derde prijs gekregen voor haar boek Bloedwetten bij Hebban 2015 en de eerste prijs bij de Bastaard Awards.
Eigenlijk zegt dit al genoeg, maar misschien, heel mischien, kunnen we meer ontdekken...
Beste Sophia, bedankt voor dit interview. Ik heb genoten van "Bloedrood morgenzwart"'. Het is niet makkelijk om korte verhalen te schrijven en soms verandert onze smaak ook door de jaren. En dit brengt me tot de eerste vraag:
1) Als je nu terugkijkt naar dit boek; hoe kijk je er nu tegenaan. Wat zou je anders doen, wat zou je hetzelfde laten?
De verhalen zouden er nu zeker anders uit zien, niet zo zeer qua thematiek, maar eerder qua proza en opbouw. Een deel van de verhalen is meer dan vijftien jaar oud en stamt uit het begin van mijn schrijverscarrière. Ik ben nu op een heel ander punt in mijn leven aangekomen. Misschien ben ik daarom (weer) aan een romanreeks begonnen. Een reeks die afgewisseld gaat worden met kortere prequels, dat dan weer wel, die ik thematiek met elkaar verbind. Ik kan ik me overigens nog steeds in de meeste verhalen uit Bloedrood morgenzwart vinden en wanneer ik ze teruglees, weten sommige ervan me oprecht te verbazen en krijg ik zin om een vervolg te schrijven.
2) Mmmm, dat maakt me nieuwsgierig. Je hebt je boek "Bloedwetten" geheel anders aangepakt. Je hebt crowdfunding opgezet etc. Zou je daar iets over kunnen vertellen? Hoe is dat proces gegaan en ben je nu een "vrije" schrijver, zoals ze dat noemen. Wat zijn de voordelen hiervan en de nadelen?
Toen ik aan Bloedwetten begon hing mijn schrijverspen al een flink aantal jaar aan de wilgen, voornamelijk daar opgehangen uit frustratie dat de doorbraak waar ik zo keihard aan werkte niet kwam. Maar de impuls van Bloedwetten was zo sterk dat ik hem niet mocht en kon negeren. Daarop ben ik meteen begonnen met plannen smeden. Andere tijden bieden immers andere kansen. Ik besloot dat ik dit boek ging schrijven en dat het er hoe dan ook zou komen. Kort daarop las ik een interview met Jasper Polane over hoe hij zijn boek Lege Steden (red: daarover later meer) met crowdfunding had gefinancierd. Van het een kwam het ander. Ik heb ook het gebruikelijke rondje uitgevers gedaan, maar dat heeft tot nu toe slechts geresulteerd in her en der een teen tussen de deur. Jasper en ik zijn goede vrienden geworden en we hebben besloten om te gaan samenwerken. Mijn uitgeverij Staaldruk wordt een imprint van zijn uitgeverij Quasis. Op deze manier blijf ik een vrije schrijver met alle lusten en lasten van dien, maar kunnen we gezamenlijk onze grenzen verleggen. Bereik blijft voor een vrije schrijver het grootste obstakel, je moet letterlijk lezer voor lezer voor je winnen. Ook denken mensen vaak dat het werk van selfpublishers van mindere kwaliteit is, maar Jasper en ik bewijzen dat dat helemaal niet zo hoeft te zijn. Wij steken veel tijd en aandacht in een publicatie, precies zoals als gevestigde uitgevers doen en onderwerpen ons werk net zo goed aan duchtige tekst- en woordredactie. Het grootste voordeel van selfpubben is dat je volledige creatieve vrijheid hebt, waardoor je inhoud en uiterlijk van je product van de eerste tot de laatste letter in de hand hebt.
3) Als je kijkt naar de thematiek van de twee boeken; zijn er kruisverbanden of is Bloedwetten een verhaal an sich? Wat houdt je per definitie bezig als schrijver?
Los ervan dat beide titels het woord ‘bloed’ in zich dragen, zijn er meer verbanden. Ik ben als schrijver vooral gefascineerd door de worsteling van het individu, of die nu vanuit een ziekelijke passie voor kunst voortvloeit, of dat het om een hoofdpersoon draait die vecht om zijn menselijkheid te behouden. De eenling die strijd voert tegen de gevestigde orde heeft op mij een streepje voor. Ik zoek graag de grens tussen zin en waanzin op, het moment dat je de controle verliest en over de rand dreigt te gaan/gaat.
4)Bloedwetten is een onderdeel van een serie? Zou je daar iets meer over kunnen vertellen en hoe pak je dat aan? Hoe verschillende de aankomende boeken van elkaar? En hoe houd je de spanningsboog in stand?
Ik heb vanaf het begin het gevoel gehad dat Bloedwetten vier delen zou gaan tellen, maar mijn muze is nogal wispelturig van aard. Kortgeleden leek het er nog op dat het twee op zichzelf staande tweeluiken zouden gaan worden, maar onlangs dook er inspiratie op voor een derde deel dat zich na het tweede deel afspeelt. Schrijven blijft voor mij een organisch proces, ook al werk ik nu noodgedwongen met een schema. Ik laat me leiden waar de reeks wil dat ik heen ga, zo blijft het voor mezelf en de lezer een verrassing. Ik ben momenteel pakweg op driekwart van een versie van deel II die ik aan proeflezers kan voorleggen. Ik doe niet aan first drafts. Boek I was een boek over het individu, boek II beslaat een groter spectrum met meer personages, meer intrige en meer plot. Opnieuw zal het boek zelf in vier delen verdeeld zijn. Dat is de formule die alle delen verbindt. Verder behandel ik elk boek op zich als een deel dat het vorige moet overtreffen qua inhoud, proza en plot. Ik zorg er wel voor dat elk deel behoorlijk is afgerond, zodat het wachten tussen de delen voor de lezer geen onnodige lijdensweg is.
5) Je bent genomineerd met je boek voor de Hebban Award? Hoe voelde dat en wat betekent dat voor jou als schrijver?
Het was bijzonder om genomineerd te worden, vooral omdat Bloedwetten toen nog maar een paar weken uit was. De boeken die waren genomineerd waren gekozen omdat ze goede verkoopcijfers hadden of omdat ze op een andere manier waren opgevallen. De crowdfunding heeft dus zeker geholpen om Bloedwetten als boek en project op de kaart te zetten. Genomineerd worden geeft je als schrijver de moed om door te gaan, want het cliché klopt: je brengt veel uren alleen achter je pc/laptop door en dan ligt de twijfel geregeld op de loer. Want waar doe je het eigenlijk voor? Hetzelfde geldt voor een recensie (of die nu door een prof of een lezer is geschreven) of gewoon een positieve reactie op social media. Het zijn allemaal kleine en grote ademteugen die ervoor zorgen dat je op het juiste pad blijft.
6) Een vraag van Anja Janssen: Bloedwetten I of bloedwetten II? En waarom?
Oei, een gewetensvraag! Alsof ik tussen twee kinderen moet kiezen. Bijna elke schrijver zal beamen dat het boek waar hij aan werkt favoriet is. Het zou ook een beetje triest zijn als dit niet het geval was, want dan mist de passie en passie is nu juist waar het om draait tijdens het schrijven. Dat gezegd hebbende, zijn deel I en deel II twee heel verschillende boeken. Deel I ging vooral om het individu en zijn strijd tegen het monster in zichzelf. Deel II heeft een meer ingewikkelde plot met meer spelers onder wie de ‘screentime’ wordt verdeeld. Hoewel ik momenteel helemaal met mijn hoofd in deel II zit, zal deel I altijd een bijzondere plek in mijn hart innemen. Het is het boek dat mij weer aan het schrijven kreeg, het verhaal dat hoe dan ook no matter what moest worden verteld en waarvoor ik door het vuur ben gegaan. Dus dat in acht nemende is mijn antwoord toch: Bloedwetten I
7) Een vraag van Jeffrey Debris: Zou je zelf vampier willen zijn?
Nog een gewetensvraag. Hoewel ik nog lang niet in het reine ben met de dood, sterfelijkheid en vooral de weg van aftakeling daar naartoe, ben ik ervan overtuigd dat juist eindigheid het leven zo bijzonder maakt. En als we nu al zo vaak vergeten om echt te leven, echt de dag te plukken, hoe zal dat dan zijn als je de eeuwigheid tot je beschikking hebt? Hoe zorg je dan dat het vuur blijft branden terwijl alles wat je kent langzaam sterft? Is dat niet hetzelfde als zelf sterven? Lekker filosofische vragen die ik zeker probeer om in Bloedwetten te beantwoorden.
{youtube}J0N4Ba7dGDE{/youtube}
Biografie:
Middenin Amsterdam waar ik ben geboren en getogen droom ik, Sophia Drenth (1971), mijn verhalen bij elkaar. Creativiteit vormt de rode draad door mijn bestaan.
Naast schrijven ben ik zelfstandig ondernemer en run ik een bedrijf in handgemaakte sieraden en accessoires, Gnoom Artful Things. Daarmee kan je me onder andere (samen met mijn boeken) op diverse fantasy fairs vinden.
Bibliografie:
Boeken:
Bloedwetten (Staaldruk, 2015)
Bloedrood Morgenzwart (Verschijnsel, 2008)
Verhalen:
Mirakel in Fenicia (Zwarte Kunsten 1, Babel – One Door Publications, 2005)
Geen Stille Nacht (HSF 38-6, 2004)
Gerechtigheid van het Veen (Waen Sinne 3, 2004)
Met hart en ziel (Waen Sinne 2, 2003)
Blauw Glas (Textes du Siecle, Literair Tijdschrift LAVA, 2001
De creaties van Sam Hudder (HSF 34-3, 2000)
As en Parels (SF Terra 161/162, 2000)
De magere man komt (SF terra 152/153, 1999
Proefvlucht (SF Terra 154/155, 1999)
Wil je meer weten over Sophia Drenth, bekijk ook haar website.
Voorgaande Spotlights: