Deze keer staan er twee verhalen van mijn hand in het tijdschrift Fantastische Vertellingen, nr. 30, jaargang 35. En ook dit keer zijn de tekeningen fantastisch. Ik kan iedereen aanraden om deze bundels te volgen en te kopen.

Het eerste verhaal De schrijversstoel is eigenlijk geïnspireerd op het heengaan van Harry Mulisch, hoewel dit verhaal niets met deze schrijver van doen heeft, maar wel met de kracht van schrijverschap. Toen ik het schreef overigens had ik in mijn achterhoofd de beelden van de begrafenisstoet van Louis Couperus en Herman Heijermans waar mensen letterlijk rijen dik bij de begrafenisstoet stonden. (Wat me ook weer deed denken aan de begrafenisstoet van Charles Dickens, die tegen zijn wil begraven werd in Westminster Abbey.) Dus eigenlijk is dit verhaal een ode aan deze geweldige schrijvers.

Het tweede verhaal, Vergevingsgezindheid, is (in mijn nederige opinie tenminste) de engste van de twee. Het is een verhaal met diverse lagen, waarin uiteindelijk niets is zoals het lijkt. Of toch weer wel. De betekenis is, om het maar in het Engels uit te drukken, in the eye of the beholder.

Ik weet wel dat ik het geschuifel van naakte voeten nog steeds op de trap en gang hoor. Ook nu, terwijl ik dit schrijf...

De illustraties zijn van Gidion van de Swaluw (kijk ook op zijn website Droomoog) die de onderstaande illustratie als dank naar me toe heeft gestuurd. Ik wil niet verklappen op welke manier, maar de tekening zegt verdraaide veel, zo niet alles, over dit verhaal...

Ik wou alleen dat ik die voeten niet meer hoefde te horen.

Ik wou dat ik rust had... Maar de stemmen rusten niet en de schaduwen komen nog steeds op me af.