Ik werd voor het eerst bewust toen… Ik weet eigenlijk niet wanneer ik voor het eerst bewust werd. Mijn herinneringen, als het al herinneringen zijn en geen los-vaste beelden van onsamenhangende dromen, zijn veelal vaag en onherkenbaar, slechts een impressie, een gevoel van gefragmenteerd zijn – alsof ik nog niet geheel bestond. Beter kan ik het niet omschrijven. Ik hoor in de verte machines en voel iets kouds onder me. Ik heb het gevoel, het eindeloze gevoel, dat iets onder mij beweegt.

Nee, dan is mijn volgende herinnering, en misschien is dat wel mijn eerste bewuste herinnering, een stuk helderder. Daar is het gevoel van onsamenhangendheid weg. Ik lig dan op iets warms en donkers en weet, maar vraag me niet hoe, dat er naast me vele anderen liggen. Ik voel hun aanwezigheid door de lagen karton. Hoor schelle stemmen, in een lege ruimte, in een magazijn. Zo noemt een van de stemmen dat: “magazijn”. Ik weet niet wat het woord precies inhoudt. Ik weet wel dat ik het steeds weer voor mezelf herhaal. Dit is immers mijn “thuis”, de plek waar ik ben, de plek waar ik mijn eerste bewuste gedachten vorm, ook al hang ik nog steeds ergens in een droom.

Klik voor de trailer HIER.

Om gesigneerde versies te bestellen klik HIER.

Om direct van de uitgeverij te bestellen klik HIER.